please be patient i have autism

ZDOLNOŚCI
»  Dawka kinetyczna - czar polegający na zwiększeniu możliwości fizycznych wybranego ciała. Możliwe jest zarówno wzmocnienie szybkości i zwinności obiektu, jak i potężne go osłabienie. Czar nie działa permanentnie. Zaklęcia można użyć na samym sobie, jak i postronnych, jednak liczba obiektów nie może przekraczać trzech person.
»  Manipulacja kinezą - zdolność umożliwiająca przejęcia kontroli nad wybranym ciałem. Możliwe jest całkowite panowanie nad ofiarą, nawet wbrew jej woli, co jednak nie umożliwia jej wykonywania własnych czarów. Manipulacja kinezą wraz z wzrostem poziomu może dotknąć większej liczby ofiar. //pewnie do określenia przez administrację.
» Telekineza - najprostszy czar, sprowadzający się do przenoszenia obiektów z miejsca A do miejsca B. Im większa waga obiektu, tym wolniej jest on przenoszony.
» Rzemiosło - skrytobójstwo.
» Używanie broni- miecz/broń biała.
» Percepcja.
» Zwinność.
» Siła woli.

SŁABOŚCI
» Samotność - pomimo hulaszczego trybu życia, Gabriel ma problemy tożsamościowe, wynikające z jego znajomych. Chociaż posiada ich na pęczki, nie wie naprawdę komu ufać, kogo się bać, a komu zawierzyć swoje życie. W gruncie rzeczy, jest tylko jedna osoba, na której mu zależy.
» Problemy egzystencjalne - Dżibril zdaje się nie wiedzieć w jakim miejscu swojego życia się znajduje. Z jednej strony piastowana przez niego funkcja bardzo mu schlebia, z drugiej czasami ma ochotę rzucić to wszystko i wyjechać z dworu, tylko po to, by znaleźć samego siebie. W połączeniu z samotnością, okazuje się po prostu, że Baron może mieć początkowe stany depresyjne.
» Taniec - młody Baron nie potrafi odmówić sobie tańczenia z młodymi lub pięknymi niewiastami. Jest pierwszym tancerzem na dworze, o czym wie każda kobieta, którą adorował. Nie zdarzyło mu się odmówić zaproszenia do tańca jakiejkolwiek młodej Elae (w jego wieku lub młodszej).
» Popularność - Trelumivirich jest znany i oficjalnie lubiany przez większość dworu i to nie tylko ze względu na piastowaną funkcję. Z racji brania udziału w licznych balach, baletach i innych schadzkach, poznał nie tylko znaczną część dworzan dobrze, lecz i wychylił z nimi parę kielichów wina. To samo tyczy się zwyczajnych Elae, a nawet mieszkańców prowincji o innej rasie, których Dżibril poznał w czasie swojego młodego, burzliwego życia.

Dość łatwo opisać wygląd młodzieńca. Odstaje on od reszty za sprawą czynników naturalnych, a także tych całkowicie przez niego wybranych. Patrząc na Trelumiviricha ze średniej odległości od razu w oczy rzucają się białe włosy, strój składający się wyłącznie z dwóch kolorów, bo czarno-biały. Z nieco bliżej odległości można spostrzec złoty sygnet z purpurowym znakiem rodu, wielką literą T, który nosi na palcu serdecznym prawej ręki. I to chyba tyle, jeśli chodzi o krótki opis.

Gabriel to typowy przykład młodego, przystojnego chociaż nie szalenie pięknego Elae. Mierzy metr dziewięćdziesiąt, cerę ma nieco ciemniejszą od reszty swoich pobratymców. Nie nosi żadnych blizn, tatuaży, kolczyków czy wyróżniających go z tłumu elementów mniejszych. Zostaje natomiast odróżniany przez wspomniany już kolor włosów, które są średniej długości. Trelumivirich nigdy nie pozwolił, aby zapuścił się za bardzo, jednak nie widzi potrzeby w ciągłym skracaniu czupryny. Nosi więc komfortową fryzurkę, która jest i elegancka, i szelmowska, tak samo jak i bohater. Oczy ma szare, nos drobny, usta wąskie i niepełne, tak samo zresztą jak uszy, które często giną we włosach bohatera. Sylwetkę ma pociągającą, ale też nieprzesadnie. Jest całkiem wysoki, ma szerokie bary, delikatne wcięcie w talii. Genetycznie predysponowany do sportów sylwetkowych, co doskonale wie, ale olewa, bo nie potrafi odmówić sobie przyjemności życia. To i tak zadziwiające, że jest tak chudy. Najwidoczniej mało je.

Wróćmy do ubioru. Zazwyczaj jest to czarna lub biaa koszula albo zwykły tis w tych samych kolorach. Do tego dochodzą czarne, wąskie spodnie, długością sięgające kostek. Pod nimi ma skarpety w rozmaite wzory, wszystkie jednak czarno białe. Na stopach nosi skórzane, czarne buty. Czasami półbuty, czasem wysokie, bo za kostkę, buty jeździeckie. Na wierzch ciała zdarzy mu się założyć płaszcz w barwie białej lub czarnej, do którego obowiązkowo nosi ze sobą komin w przeciwstawnej do nakrycia wierzchnego barwie.


Trudno powiedzieć cokolwiek pewnego o Gabrielu, ponieważ jego charakter jest zmienny i złożony. Różne osoby wiedzą o nim różne rzeczy, jednak nawet gdyby zebrały się i złożyły to w całość, wiele cech okazałoby się sprzecznych. Na przykład samotność Dżibrila - wszyscy wiedzą, że otacza się ludźmi i nie narzeka na ich brak, zmienia towarzystwa jak rękawiczki, a kobiet w swojej sypialni ma więcej niż par skarpetek, ale z drugiej strony ci, co poznali go bliżej, wiedzą, że jest okropnym introwertykiem. Samotność to jego prawdziwa natura, i gdy nie może dać sobie chociaż parunastu minut dziennie na bycie samemu ze sobą, jest nie do zniesienia. Denerwuje się, ciska klątwami, wyzywa wszystkich i obraża, po czym barykaduje w swoim gabinecie i rozmyśla nad sensem życia. To taki przykład.

Na pewno lubi się bawić. Nie stroni od używek i niebezpiecznych środków. Kocha taniec i kobiety. Daje gwarancję niezapomnianej zabawy, tylko gdy zjawi się w jakimś miejscu. To takie pewniki, które wie o nim każdy Elae. Na pewno jest lojalny wobec rodziny i króla, inaczej nie piastowałby stanowiska Barona. Umie też się bić, chociaż oficjalnych pojedynków stoczył niewiele. Kocha aktywność, chociaż zdaje się być flegmatykiem. Porusza się albo w zwolnionym tempie, albo tak szybko, że nie da się dotrzymać mu kroku.

Jest okropnym cynikiem. Nie wierzy w coś takiego jak moralność. Wyzbył się zasad już jako dzieciak, co okazało się bardzo przydatne. Wygląda, jakby każdego dnia obchodził żałobę, za jakieś dramatyczne wydarzenia z przeszłości. Niektórzy twierdzą, że jest perfekcyjnym Baronem - jest perfekcyjnym skrytobójcą, nie da się z niego odczytać czegokolwiek, nie miesza się za bardzo do polityki, oficjalnie nie ma wrogów. Drudzy ględzą, że jest beznadziejnym urzędnikiem - co to za mąż na dworze, który nie bawi się w intrygi i dostarcza innym mnóstwo haków na samego siebie, po prostu chodząc w stanie rauszu nieraz i przez cały tydzień.

Dziwny jest to osobnik, nie oddaje się emocjom, wciąż się bawi albo czegoś żałuje, a do tego jest najdziwniejszym Baronem w historii dworu.