Karczma "Pod zdartą podeszwą"

Jeżeli ten konkretny ksiażę się nudził, chętnie słuchał plotek z miasta. A gdzie można było zasłyszeć ich więcej niż w porcie, na czarnym rynku, w miejscach dość niebezpiecznych, ale nadal znajdujących się w murach Filirjonu? Och, Keeper uwielbiał udawać cichego słuchacza. Czasami flirtował z niektórymi panienkami... Ale rzadko. Wolał się tutaj nie wychylać. Gdyby wrócił poobijany... to z pewnością i Selphin by go obiła dość porządnie. A później troskliwie opatrzyła. Jak zawsze...
Jednak dzisiejszego dnia było dość cicho w tej karczmie. Ale wszedł, zamawiając jakąś strawę, alkohol... A po tym usiadł gdzieś w kącie, obserwując dokładnie ludzi dookoła.
Dzisiaj był ubrany skromnie. Nawet jak na Elae, tym bardziej jak na księcia dworu zimy.
Prosta koszula kremowa, ciemne skórzane spodnie, ciepłe buty wysokie... Ale to wszystko pod ciemną peleryną podszytą futrem. Chociaż tak w gruncie rzeczy, nie czuł potrzeby zakładania kaptura. Po co? Dopóki nie szukał zwady, był dość bezpieczny w tym miejscu.

Całkiem lubiła tu przychodzić, była zdania, że ta karczma ma w sobie ten urok. I o ile miejsce, wypełnione w głównej mierze niezbyt przyjemnym zapachem alkoholu i niezbyt przyjemnymi ludźmi – ze względu charakteru, jak i również zapachu – może wzbudzać sympatię, o tyle, a nawet i jeszcze bardziej, Shen przepadała za nim, mimo że posiadało kilka dużych wad.
Zresztą, Shenni znała kilku tutejszych typków. Co prawda, niewielu i na dodatek łączyły ich tylko relacje czysto-biznesowe – jak na przykład z Wielkim Bo. Facet, o ironio, miał ledwie metr sześćdziesiąt i wyglądał na takiego, co większość czasu spędza właśnie w tej karczmie, ale często wymieniali się informacjami, mniej lub bardziej użytecznymi. On jej mówił, co się działo na porcie, a ona opowiadała o reszcie miasta. Dlatego teraz, gdy tylko go zauważyła i nawiązała z nim kontakt wzrokowy, skinęła mu głową, a następnie, gdy ten odwzajemnił gest i spojrzał nań pytająco, pokręciła lekko głową w prawo i lewo, co znaczyło: „Nie mam informacji”, na co on tylko wzruszył ramionami – „Może innym razem”. Na jej ustach pojawił się ledwie dostrzegalny uśmiech, lubiła, gdy Bo nie naciskał.
To wszystko nie oznaczało jednak, że czuła się tutaj zupełnie rozluźniona. Wiedziała, że to miejsce nie należy do bezpieczniejszych, ba, każdy to wiedział, mimo to niechętnie zdjęła kaptur ze swojej głowy, co sprawiło, że lekko się spięła.
Podeszła do karczmarza i zapłaciła mu za kufel piwa, a następnie odczekała chwilę, aż ten poda jej zamówienie. Nie podobała się jej zbytnio perspektywa, że będzie musiała wypić na czczo, ale  teraz, jej sakiewka była równie pusta, co i jej żołądek. Bywa i tak.
Zajęła wolne miejsce, tuż przy ścianie, aby mieć widok na większość ludzi. No i wolała, aby nikt jej nie zaszedł od tyłu i dźgnął bądź okradł. Paranoja? A może ten strach jest normalny w tego typu miejscach? Po zdjęciu kołczanu i łuku, położyła je obok swoich nóg, by mieć je na oku, a po chwili uniosła kufel do ust i wypiła trochę cieczy, jak na razie wolała trochę tu pobyć, więc wolała trochę „zaoszczędzić” tego napoju i nie wypić wszystkiego.